Beleggen in beleggingsfondsen

De voordelen van beleggingsfondsen

• Je beleggingen worden geselecteerd en beheerd door een ervaren fondsbeheerder, ondersteund door specialisten. Dat kan jou als belegger helpen.  
• Beleggingsfondsen spreiden hun beleggingen. Daardoor schommelt de waarde van je investering minder vergeleken met individuele aandelen of obligaties.
• Sommige fondsen geven je de kans om te beleggen in markten of sectoren waar je als particuliere belegger zelf moeilijk toegang tot hebt.
• De kosten van een beleggingsfonds zijn meestal lager dan wanneer je zelf vergelijkbare aandelen of obligaties zou kopen. Als belegger in een fonds betaal je relatief minder transactiekosten.

De nadelen van beleggingsfondsen

• Hoeveel expertise een fondsbeheerder ook heeft, ook bij een beleggingsfonds kan het rendement van je beleggingen tegenvallen. Je kunt (een deel van) je inleg verliezen.
• Prijzen en handelsmogelijkheden van beleggingsfondsen worden maar een keer per dag bijgewerkt, niet van minuut tot minuut.
• Met beleggen in een fonds zorg je voor meer spreiding van je risico. Maar te veel in 1 soort beleggingsfonds beleggen kan ook nadelig zijn voor je rendement. Bijvoorbeeld als je alleen in aandelen of in 1 sector belegt.
• Je hebt geen directe invloed op de gekozen beleggingen binnen het fonds. Daarnaast kan het lastig zijn om precies te zien waarin jouw geld wordt geïnvesteerd.

Bij ons kun je beleggen in een groot aantal beleggingsfondsen, in verschillende thema's, sectoren en regio’s. Vind je bijvoorbeeld duurzaamheid belangrijk, dan kun je kiezen voor beleggingsfondsen die zich vooral richten op de impact op mens, milieu of maatschappij. Bij sectoren heb je de keus uit onder meer vastgoed en technologie. Of je kunt bijvoorbeeld fondsen kiezen die zich richten op opkomende markten. Via de fondsselector kun je fondsen met elkaar vergelijken en selecteren op filters.

Beleggingsfondsen vergelijken >

Actieve en passieve fondsen

De meeste beleggingsfondsen waarin je kunt beleggen bij ABN AMRO zijn actieve beleggingsfondsen. Een fondsbeheerder van een actief beleggingsfonds kiest volgens een bepaalde strategie de beleggingen en probeert daarmee een hoger rendement te halen dan dat van de vergelijkende index (de benchmark).

Een passief beleggingsfonds, ook wel een indexfonds genoemd, is een fonds dat probeert de prestaties van een specifieke beursindex te volgen, zoals de AEX of Dow Jones. De meeste ETF’s (Exchange Traded Funds) zijn passieve beleggingsfondsen. De fondsbeheerders volgen de benchmark en willen dus ongeveer hetzelfde rendement halen als dat van de index.

Open- en closed-end

Het verschil tussen open-end en closed-end beleggingsfondsen heeft te maken met hoe deze fondsen nieuwe participaties (stukjes van het fonds) uitgeven. Dit verschil beïnvloedt hoe de prijs van het fonds wordt bepaald en hoe makkelijk je kunt in- of uitstappen.

• Bij een open-end beleggingsfonds kan de fondsbeheerder op elk moment nieuwe participaties (stukjes van het fonds) uitgeven en innemen. Dit betekent dat je altijd kunt kopen of verkopen wanneer je wilt.
• Bij een closed-end beleggingsfonds is het aantal participaties dat het fonds kan uitgeven beperkt en staat dit aantal vast. Je kunt hier alleen participaties kopen van iemand die zijn of haar participaties aanbiedt.

De belangrijkste informatie over een beleggingsfonds staat in het Essentiële-informatiedocument (Eid). Zoals het doel, de kenmerken, de risico’s en de kosten van het fonds. De meeste Europese beleggingsfondsen vallen onder toezicht van de toezichthouders op de Europese financiële markten. Ze zijn verplicht een Eid te hebben. Met een Eid kun je de risico’s van een beleggingsfonds beter inschatten en fondsen van verschillende aanbieders makkelijker met elkaar vergelijken. Zo kun je inschatten of je wel in dit beleggingsfonds wilt beleggen. Je vindt deze informatie in de Fondsselector, in het document met de naam PRIIP KID. Dat vind je bij elk fonds onder het kopje Beschikbare documenten. Lees dit document voordat je voor het eerst in het beleggingsfonds gaat beleggen.

Elke Eid heeft een risicobalk. Hiermee zie je meteen hoe hoog het risico van het beleggingsfonds is op een schaal van 1 tot 7. Daarbij is 1 het laagste risico en 7 het hoogste risico. Die berekening van het risico gebeurt vooral op basis van de beweeglijkheid van de beleggingen binnen het fonds. Hoe harder de prijzen van deze beleggingen stijgen of dalen, hoe hoger de score op de risicobalk is.

Lees meer over het Essentiële-informatiedocument >

Daarnaast vind je onder de beschikbare documenten ook het prospectus. Daarin staat uitgebreidere informatie over het beleggingsfonds. Een prospectus is verplicht voor elk beleggingsfonds. Met een goedgekeurd prospectus kunnen beleggingsfondsen worden toegelaten op een financiële markt, zoals een beurs.

Het verschil tussen ETF’s en de meeste beleggingsfondsen is dat een ETF de koers van een index volgt, terwijl de meeste beleggingsfondsen proberen om beter te presteren dan die index. Dat wordt ook wel 'passief beleggen' tegenover 'actief beleggen' genoemd. Een ETF kun je daarom ook wel een passief beleggingsfonds noemen. ETF’s zijn daarnaast continu verhandelbaar op de beurs, net als aandelen. Beleggingsfondsen zijn daarentegen één keer per dag tegen één koers verhandelbaar.

Lees meer over ETF's >