Arbeidsmarkt, personeelstekort en talent

Met een groeiende zorgvraag en personeelstekorten is het benutten van talenten cruciaal. De zorgsector staat voor grote uitdagingen door personeelstekorten. In 2040 zijn er meer dan 2 miljoen zorgmedewerkers nodig, dat is 1 op de 4 werkenden. Het tekort aan personeel komt door hoge werkdruk, gebrek aan veiligheid en erkenning.

Vanuit de zaal wordt betwijfeld of iedereen wel weet hoe groot dit probleem straks gaat zijn. Staat dit punt hoog genoeg op de (politieke) agenda? Elk jaar verlaat ongeveer 10% van de zorgmedewerkers de sector. Er werden een aantal voorbeelden genoemd. In Amsterdam is nu al een tekort van 12 fte aan huisartsen. Ook bij tandartsen en mondhygiënisten is een groot tekort. Een ander zorgpunt is dat veel fysiotherapeuten binnen 5 jaar stoppen met hun werk als fysiotherapeut.

Bovengenoemde voorbeelden zijn zorgwekkend, vooral door de stijgende zorgvraag. Om medewerkers te behouden en nieuwe instroom te stimuleren, moeten werkomstandigheden verbeteren. Erkenning is essentieel.

We moeten kijken naar manieren om tekorten op te vangen. Preventieve zorg is belangrijk, maar dit blijft een uitdaging. We zien bijvoorbeeld dat het aantal behandelingen in de mondzorg afneemt, zoals gebitsreinigingen. Dus doen we wel de juiste dingen op het gebied van preventie?

Zorgverleners verlaten de zorg omdat ze zich niet gewaardeerd voelen. Ze willen vertrouwen krijgen voor hun goede werk. Het kost veel tijd om steeds bij verschillende instanties te bewijzen wie je bent en wat je doet. Dit zorgt voor frustratie en demotivatie. Zorgverleners willen meer erkenning en minder administratieve lasten. Het is belangrijk dat ze zich gewaardeerd voelen, zodat ze gemotiveerd blijven om in de zorg te werken. Daarnaast staat bij een aantal beroepsgroepen de bekostiging onder druk, zoals in de fysiotherapie  

Samen moeten we zoeken naar manieren om hun werk makkelijker en leuker te maken. Hierdoor kunnen we ervoor zorgen dat meer mensen kiezen voor een carrière in de zorg.

Het moet anders in de zorg. Misschien begint het bij de opleiding. Er zijn te weinig opleidingsplekken en te weinig afgestudeerden. De instroom is het probleem: niet alle huisartsenopleidingen worden ingevuld. Beeldvorming en financiën spelen ook een rol. Moeten we genoegen nemen met minder? Bijvoorbeeld patiënten niet voor een 10 behandelen, maar voor minder? Misschien kunnen we voor bepaalde opleidingen het collegegeld schrappen?

Meer mensen in de zorg is niet de enige oplossing. Een huisarts vertelt: 8 jaar geleden had ik minder verplichte zaken. Ik heb nu meer tijd voor elke patiënt, wat fijn is. Maar er zijn zoveel extra taken en vergaderingen bijgekomen. Ik wil huisarts zijn, niet steeds vergaderen, maar ik moet. Er komen steeds nieuwe dingen bij, zoals onverzekerde patiënten. De huisartsenpost kan nooit zeggen: we gaan op slot.

We moeten kijken hoe we de zorg anders kunnen organiseren. Minder administratie en meer waardering voor zorgverleners zijn belangrijk. Samen kunnen we werken aan een betere toekomst voor de zorg.

Personeel vinden en houden in de zorg is moeilijk. De vraag groeit steeds. Met alleen maar méér mensen in de zorg redden we het niet. Het zorgstelsel moet veranderen. Hier speelt de politiek een belangrijke rol in, maar we moeten het samen doen. Minder administratieve lasten en meer waardering kunnen helpen. Laten we talenten benutten en de zorg aantrekkelijker maken. Dit zorgt voor voldoende medewerkers en betere zorg voor iedereen. Het is belangrijk om te zorgen voor betere omstandigheden en waardering. Hierdoor kunnen we ervoor zorgen dat meer mensen kiezen voor een carrière in de zorg en dat huidige medewerkers gemotiveerd blijven.