Een sportschoenabonnement voor je kind

Uit consumentenonderzoek van ABN AMRO blijkt dat mensen steeds bewuster zijn van hun aankoopgedrag. Ruim 10 procent van de Nederlanders staat open voor het huren van kleding. Maar mode, en dus ook kinderschoeisel, laat zich lastig afnemen via abonnementen. Het is persoons-, trend- en seizoensgebonden. Nike kan echter terugvallen op een zeer ruim assortiment van kinderschoenen van Nike en van Converse, het merk dat Nike overnam in 2003.

Het initiatief van Nike heeft fundamentele kenmerken van Product-as-a-Service (PaaS): een fysiek product (kinderschoenen) met additionele services (gratis een ander paar als de schoen niet bevalt, meegestuurde ‘activiteitentips’ voor kinderen), waarbij de afnemer betaalt voor het gebruik (maandelijks een vast bedrag) en de retourstroom wordt ingenomen om te hergebruiken.

De Nike Adventure Club kent drie abonnementsvormen: vier paar schoenen per jaar voor 20 dollar per maand, zes paar schoenen voor 30 dollar per maand en twaalf paar voor 50 dollar per maand. Daarmee is het financiële risico dat Nike als schoeneneigenaar loopt erg gering, want elk paar is in een tot drie maandtermijnen ‘afbetaald’. Het abonnement is elk moment opzegbaar.

Het is opvallend dat Nike in zijn introductiebericht de nadruk legt op het gemak dat de consument ervaart: kindervoeten groeien snel dus een abonnement neemt veel koopzorgen van ouders weg. Het milieuargument wordt nauwelijks aangestipt. Die keuze is verdedigbaar: eigenbelang is voor de gemiddelde consument een sterkere motivator bij het doen van aankopen dan het algemeen belang. Desalniettemin is de potentiële milieuwinst aanzienlijk. Twee keer per jaar neemt Nike de oude schoenen in. Het gros is te versleten om op te lappen en wordt daarom vermalen tot granulaat dat wordt ingezet bij de productie van sportzaalvloeren en atletiekbanen (‘Nike Grind’).

Het zou ons niet verbazen als de factor circulariteit de belangrijkste drijfveer is achter Nike’s abonnementen-pilot. Op steeds meer B2C-branches neemt de druk van overheid en maatschappij toe om retourstromen in te nemen, denk bijvoorbeeld aan de witgoedsector. Door te experimenteren met een overzichtelijk deel van het totale modeassortiment sorteert Nike voor op een circulaire toekomst waarin modefabrikanten wettelijk verplicht (*) zijn om hun waren in te nemen.

(*) In Nederland wil de overheid naar een circulaire economie, waarin grondstoffen worden hergebruikt en afval niet meer bestaat. In 2030 moet het verbruik van primaire grondstoffen (mineraal, fossiel en metalen) 50% lager liggen. In 2050 moet de Nederlandse economie voor honderd procent circulair zijn.

In Headlines & Insights geeft ABN AMRO duiding bij het nieuws.

• Nike, Why Nike’s First Sneaker Club for Kids is a Parent’s Best Friend
• Iris van den Akker, ABN AMRO manager product-as-a-service, iris.van.den.akker@nl.abnamro.com
• Loek Caris, ABN AMRO sectoreconoom, loek.caris@nl.abnamro.com
• ABN AMRO-publicatie, City-as-a-service: 1 op de 3 Nederlanders staat open voor bezitloos leven